Holisme: Dat alles onlosmakelijk met elkaar verbonden is; het één kan niet zonder het ander.

Zoals de maan niet zonder de zon kan en eb niet zonder vloed, kan jouw voeding niet zonder zuurstof en stopt jouw ademhaling als je energie op is. Een topsporter traint en pakt zijn rust. Alles houdt zichzelf en elkaar in stand en met een duur woord noemen we dat homeostase.

Prachtig toch, als je er zo over nadenkt....

Ik visualiseer dan altijd graag een rijtje marcherende celletjes, keurig in het ritme, lekker perfectionistisch.

Heel veel van deze factoren en dingen doen we op de automatische piloot; óók handig geregeld. En als er één van deze factoren een beetje uit de maat loopt, een rebels celletje die zijn eigen ritme begint te marcheren, dan regelt het lichaam dat de boel weer terugkomt in één en hetzelfde ritme: BALANS.

Dit gebeurt de hele dag, er is nooit een soort nulpunt. In de pas, uit de pas, correctie, balans, in de pas, uit de pas, correctie... etc etc.

Maar wat nou als je lichaam ergens uit de pas gaat en de correctie is niet volledig, de balans is nog niet hersteld en de volgende rebel gaat uit de pas lopen. Je kan je dan voorstellen dat er heel langzaamaan een volledig rijtje cellen zijn eigen ritme gaat lopen (een happy hardcore ritme tussen allerlei pianoliedjes). In het begin nog om te lachen, maar na een tijdje wordt het irritant, gaan de buren klagen, wordt de politie gebeld en als het maar lang genoeg duurt met die relschoppers heb je de ME met een waterkanon in je straat.

En exact dit, kan er ook in jouw lichaam gebeuren. Als je even gestrest bent is dat prima. Dan pak je je rust, herstel je weer, ben je weer in balans en kun je weer door. Maar ga je te snel weer door of is er nul tijd voor herstel, dan creëer je op de langere termijn de ME met waterkanon = ziektebeeld of ziekteverschijnselen.

Wat ik altijd zo jammer vind is dat er nergens een sirene lamp gaat draaien zodra de boel niet terug gecorrigeerd wordt. Of, zoals een vriendin dat laatst zei; "in je auto gaat er toch ook een lampje op je dashboard branden? Waarom hebben wij dat niet? Dan weet je wanneer je even langs de garage moet, ipv wachten tot je met pech langs de kant staat..."

Ik kon haar alleen maar gelijk geven. 

Hoe is het met jouw marcherende cellen?

Heb je stiekem al klachten en zwaait er al een zwaailamp (maar kijk je gewoon nog even de andere kant op)?

Sta je al met pech langs de weg?

Of, en daar schreef ik recent een post over, had je al dikke pech, heeft de monteur al een diagnose gesteld en heb je nu een "leer er maar mee leven" situatie.

Weet dat het nooit te laat is. Dat het lichaam magisch werkt en dat het zichzelf kan herstellen. MITS jij jezelf daartoe de ruimte geeft, de juiste factoren op orde brengt en je lijf van de juiste voedingsstoffen voorziet.

Want een benzineauto rijdt óók niet op diesel..... toch?